با دمپایی ابری ماه

برای دوستِ دیرین ، جاودانیاد حسن جوهرچی که ساده تراز رویا پرکشید ،به پاس سالهای همکاری وهمراهی...   شبیهِ نرمیِ یک ابر، مهربان  بودی همیشه خنده به لب بودی و جوان بودی   صداقتِ هنر از جوهرِ تو پیدا بود و عشق کارِ تو بود و تو کاردان بودی   میانِ چشمه ی مهتاب می درخشیدی شبیهِ آینه بینِ ستارگان بودی   حریمِ امنیت و عشق ،" در پناهِ تو " بود میانِ زندگی خویش ، قهرمان بودی   اگر چه قصه ی تو عاشقانه شد آغاز تو انتهای غم انگیزِ داستان بودی   خبر ، تلاقی ِ سنگینِ پُتک و آینه بود تو چون شکفتنِ یک بُغضِ ناگهان بودی   حدیثِ رفتنِ تو ساده تر ز رویا بود به روی ِ هودَجِ بالِ پرندگان بودی.....     یدالله گودر,برای,حسن,جوهرچی,مهربان ...ادامه مطلب

ببند پنجره را ، روحِ شهر آلوده ست هوای شهر پُر از سُرب و سرفه و دوده ست   ببند پنجره را ...آدمی بدونِ دَم است نَفَس، پرنده ی مُرده،درخت فرسوده ست   هوا، حواله ی مرگ وترانه تعطیل است نَفَس به ثانیه افتاده ، عشق نابوده ست !   ببند پنجره را ...آسمان تهیدست است هجوم ابرِ نَفَس سوز، توده در توده است   ازاین هوای تباهی اسید می بارد دراین سَمومِ نَفَس گیر، عمر، بیهوده است   خیالِ راحتِ مسئول بی سیاستِ شهر بدونِ ذره ای از ابتکار، آسوده است...!   #شهاب_گودرزی_29آذر1394, ...ادامه مطلب